گوهر یسنا انزانی گفت: برخی از والدین فکر می کنند که تفاوت بین فرزندان چندان مهم نیست و وقتی بچه ها بزرگ می شوند متوجه ناچیز بودن این تفاوت ها می شوند و آن را از نظر والدین عادی و بی معنی می دانند. تأثیر روانشناختی این رفتارهای والدین بر کودکان در مدت زمان طولانی و پس از بلوغ.
وی با بیان اینکه افراد قبل از 17 سالگی بیشتر از لحاظ عاطفی درگیر مشکلات می شوند، اضافه کرد: بنابراین نباید فکر کنیم که تبعیض در کودکان هیچ تاثیری در آنها ندارد و وقتی بزرگ شدند متوجه می شوند که این تفاوت ها بی معنی است. برعکس، این تفاوت ها منجر به احساس حقارت، خشم، رنجش، اضطراب، افسردگی، توجه منفی و گوشه گیری می شود و این احساسات تا بزرگسالی با آنها همراه خواهد بود.
این روانشناس جدایی والدین بین فرزندان را درد بزرگی برای کودکان دانست که گاهی اوقات باعث ایجاد حس انتقام جویی و حتی فرار از خانه می شود و در صورت رفع نشدن این الگوهای رفتاری باقی می ماند. برای یک عمر
به گزارش آنزانی، در بیشتر موارد درگیری بین خواهر و برادر بیشتر از درگیری بین خواهران است.
وی معتقد است ادامه این رفتارهای والدین می تواند منجر به افزایش رنجش و انتقام جویی شود و کودکی که کمتر مورد توجه و محبت والدین قرار می گیرد، ممکن است به مواد مخدر معتاد شود، بیمار شود، سرزنش شود و برای جلب توجه گام بردارد. سرزنش خواهر یا برادر می تواند منجر به بیگانگی از خواهر و برادر و حتی خانواده شود.
این روانشناس با بیان اینکه والدین معمولا با مقایسه کودکان، تشویق یکی از فرزندان و سرزنش دیگری حسادت ایجاد می کنند، گفت: حسادت کودکان دو یا چهار ساله به اوج خود رسیده است، افزود: والدین باید مراقب رفتار خود باشند. در این سنین «مراقب باشید، تبعیض بین فرزندان، مقایسه تفاوت های فردی و نادیده گرفتن آنها باعث ایجاد حس حسادت و رقابت در بین آنها می شود و چنین کودکی احساس امنیت و حمایت والدین نمی کند.
به گفته وی، از آثار تبعیض بین کودکان می توان به تنهایی، کاهش روابط اجتماعی و کاهش سازگاری اجتماعی اشاره کرد که گاهی باعث می شود کودکان تا آخر عمر نتوانند روابط خوبی برقرار کنند.
این روانشناس همچنین شباهت یکی از فرزندان به والدین، شرایط متفاوت تولد فرزند، هوش و استعداد، سن و شخصیت کودک را از جمله عواملی دانست که ممکن است علاقه والدین را افزایش دهد. بنابراین، حتی اگر والدین نسبت به فرزندان خود احساسات متفاوتی داشته باشند، والدین باید این احساسات را بشناسند، از آن آگاه باشند، این احساسات را بپذیرند و مشکلات را برای آنها حل کنند.
انزانی در پایان سخنان خود خطاب به والدین تاکید کرد: تاکید می کنم والدین فرزندان خود را با یکدیگر مقایسه نکنند. هر کودکی ویژگی ها و توانایی های منحصر به فردی دارد و باید ابتدا این ویژگی ها را بشناسیم و این توانایی ها را در درون او افزایش دهیم. والدین باید شرایط برابر و عادلانه را برای فرزندان خود ایجاد کنند. با کودکان همدل باشید و با آنها منصفانه رفتار کنید. یادتان باشد قبل از تولد فرزند دوم، مهارت های فرزندپروری را بیاموزید و با کارشناسان در مورد نحوه رفتار با کودکان مشورت کنید تا از تعارضات بین کودکان بکاهید.